Elke verbetering begint met scherp kijken. In deze fase onderzoek je waar communicatie, beleid en praktijk uit elkaar lopen. Je brengt knelpunten en kansen in beeld, ziet waar samenwerking beter kan en waar de impact verloren gaat. Zo leg je een eerlijke basis voor wat nodig is – niet op gevoel, maar op inzicht.

Vragen die je stelt:

• Waar loopt communicatie of samenwerking stroef?
• Welke signalen hoor je van klanten, bewoners of collega’s – en wat zeggen die echt?
• Wat weten we wél over onze doelgroep, en wat vullen we vooral zelf in?
• Wat gaat eigenlijk al goed, en waarom werkt dat?

Goede communicatie begint niet bij wat jij wilt vertellen, maar bij wat de ander wil begrijpen. Daarom draait deze stap om luisteren en waarnemen. Wat beweegt jouw doelgroep echt? Welke twijfels, gewoontes of drempels spelen mee? Door hun perspectief te leren kennen, ontdek je waar de verbinding ligt – en hoe je daarop kunt inspelen.

Vragen die je stelt:

• Wat hebben mensen nodig om mee te kunnen doen, begrijpen of vertrouwen?
• Welke vragen, drempels of twijfels hebben ze?
• Welke woorden gebruiken zíj zelf als ze over hun probleem/uitdaging praten?
• Wat zijn de communicatievoorkeuren?

Zonder richting geen regie. In deze fase vertaal je inzichten naar heldere doelen die passen bij zowel de organisatie als de doelgroep. Je maakt zichtbaar wie waarvoor verantwoordelijk is en wat er nodig is om samen vooruit te komen. Zo wordt strategie geen document, maar een kompas voor dagelijks handelen.
‍
Vragen die je stelt:

• Waar willen we naartoe – en waarom is dat belangrijk, ook voor onze doelgroep?
• Wat heeft de organisatie of onderneming nodig aan doelen om nog beter de doelgroep te kunnen helpen?
• Aan welke maatschappelijke of menselijke verandering willen we bijdragen?
• Wat willen we dat mensen voelen, snappen of doen na contact met ons?
• Welke beslissingen moeten we nemen om écht vooruit te komen?

Een organisatie valt pas op als ze weet wie ze is en waarvoor ze staat. Hier geef je vorm aan een herkenbare identiteit en toon je wat de organisatie onderscheidt. Niet door harder te roepen, maar door consequent te laten zien waar de waarde zit. Zo groeit vertrouwen, herkenning en aantrekkingskracht.

Vragen die je stelt:

• Wat maakt ons herkenbaar voor de mensen die we helpen of bedienen?
• Welke waarden of overtuigingen liggen onder ons werk? En hoe vertalen die zich naar de dagelijkse praktijk?
• Welke belofte doen we – en lossen we die ook in, in de praktijk?
• Hoe klinkt onze identiteit in taal, beeld en gedrag?

Strategie krijgt pas betekenis als die leidt tot actie. Je koppelt elke doelstelling aan concreet gedrag of actie. En abstracte beleidsdoelen vertaal je naar menselijke thema’s.
Je maakt werkprocessen en een communicatieplan dat uitvoerbaar is, afgestemd op de praktijk, ritme en capaciteit.

Vragen die je stelt:

• Welke keuzes uit onze strategie verdienen nu echte actie?
• Wat betekent dit concreet in gedrag, taal of samenwerking?
• Hoe vertalen we onze doelen naar dagelijkse gewoontes of routines?
• Welke thema’s raken de kern van ons werk én onze doelgroep?
• Welke processen en communicatiemiddelen ondersteunen écht onze doelen – en welke niet meer?
• Hoe zorgen we voor balans tussen strategisch plannen en flexibel inspelen op de actualiteit?

Tot slot zorg je dat alles blijft werken. Je zorgt dat processen elkaar versterken, kennis blijft circuleren en mensen weten wat werkt. Structuur is geen beperking, maar juist de basis voor rust en continuïteit.

• Koppel communicatie aan bestaande werkprocessen, niet als los onderdeel.
• Richt middelen, processen en kanalen zo in dat ze elkaar versterken.
• Maak vaste werkmethodes, processen en templates. Door te standaardiseren ontstaat meer eenheid en bespaar je tijd.
• Noteer voorbeelden van wat goed werkt – als referentie voor nieuwe collega’s.
• Plan vaste afstemmomenten tussen teams (beleid, uitvoering, communicatie).